2. Bajka o maszynie do spełniania życzeń
Punktem wyjścia do improwizacji na temat dalszych losów Trurla i Klapaucjusza – skłóconych ze sobą konstruktorów – jest historia zaprezentowana w Wielkim laniu. Utwór ten pokazano na scenie po dokonaniu pewnych skrótów, ale należy przyznać, że nie przedstawiał się on w tej formie zbyt interesująco. Nie uniknięto pewnych dłużyzn, wystąpiły problemy z ruchem scenicznym. Dlatego postanowiono zrezygnować z tej próby, budując scenariusz w oparciu o własne pomysły na temat dalszych losów konstruktorów. Powstała w ten sposób zabawna jednoaktówka. Jej treścią są perypetie konstruktorów, którzy zbudowali wspólnie, jak się później okazało, niedokończoną, maszynę do spełniania życzeń.
W pierwszej scenie król Poleander Partobon i jego małżonka w kosmicznych kostiumach zaprojektowanych przez uczniów spożywają wymyślne potrawy (pastylki tic-tac, żelki itp.). Wszystko podane jest uroczyście przez kucharzy. Obok lokaje, lekarz-dietetyk, liczący na bieżąco kalorie spożywane przez parę królewską, widok na wyniki badań zdrowia królewskiej pary...
Tymczasem elektrosmok przebywa na „swoim” księżycu, który położony jest za widownią, nieco wyżej, ponad głowami widzów, ale tak, aby znaleźli się oni w środku przestrzeni gry. Smok może wyłonić się, ku zaskoczeniu widowni, w pewnym momencie przedstawienia, wydając niespotykane dźwięki, a następnie przebywać na swojej dodatkowej scenie przez cały czas. Komunikuje się w tym czasie z królem, przedstawiając mu swoje plany oraz żartując z niego. Mówi, korzystając z wymyślnego przez uczniów sprzętu, że zamierza pożreć księżyc i zagrozić królowi. Ten, wystraszony początkowo, próbuje pokonać smoka, ale niedługo potem rezygnuje z tego pomysłu i wzywa konstruktorów Trurla oraz Klapaucjusza, aby oni skonstruowali maszynę, za pomocą której dokona swojego dzieła zniszczenia smoka. Ci, nie bacząc na niedawny konflikt, postanawiają pomóc królowi. Wezwani przed jego oblicze, przynoszą ze sobą maszynę do spełniania życzeń... Tutaj pojawia się dla uczniów okazja do prawdziwie twórczych działań przy konstrukcji scenicznej maszyny.